Het kan in eerste instantie klinken als een ietwat ongebruikelijk beroep, maar daar is niets van te merken als het om Wims ambitie gaat – hij is...

Man op zijn best: de stadsbeiaardier
Het kan in eerste instantie klinken als een ietwat ongebruikelijk beroep, maar daar is niets van te merken als het om Wims ambitie gaat – hij is namelijk een stadsbeiaardier. Een beiaardier is in essentie iemand die een groot klokkenspel bespeelt, wat zich meestal in een toren bevindt. Waar Wim dat doet? In de Sint-Catharinakerk te Nijkerk.

Muziek vanaf grote hoogte
Wim Ruitenbeek (42 jaar), woont in Nijkerk
Prachtig geluid
Wim staat ons al op te wachten bij de ingang van de toren van de Sint-Catharinakerk in Nijkerk – volgens verkiezingen in 2012 ‘de mooiste kerktoren van Nederland’. Een pittige klim brengt ons op 40 meter hoogte met prachtig uitzicht over Nijkerk. De karakteristieke witte toren herbergt naast het fantastische uitzicht ook een van de mooiste carillons – ook wel beiaard genoemd – ter wereld. Het muziekinstrument werd in 1777 gegoten, is met een klavier bespeelbaar en bestaat uit een of meer series van klokken. Het instrument waar Wim op speelt is in de loop der tijd uitgebreid naar wel 51 bronzen klokken, die een prachtig geluid geven.
Een lange traditie
Wim is de stadsbeiaardier en bespeelt de klokken via de pianotoetsen. Dit doet hij overigens niet alleen in Nijkerk, maar ook in Harderwijk, Hilversum, IJmuiden en Tiel. Hij is dan ook erg trots deel uit te maken van een lange traditie van opeenvolgende beiaardiers. Wim vindt het extra uitdagend om muziekstukken van deze tijd te spelen op dit instrument uit de 17e eeuw. Hiervoor is namelijk eerst een bewerking nodig, zodat het mogelijk is om de melodie met de kerkklokken te kunnen spelen. Zo heeft hij onlangs bijvoorbeeld het winnende songfestivalnummer ‘Arcade’ van Duncan Lawrence, bewerkt en gespeeld.

‘Het is extra uitdagend om moderne muziekstukken te spelen op dit instrument uit de 17e eeuw.’
Passie in het beiaardschap
Na het behalen van zijn master op het conservatorium, heeft Wim eerst als muziekdocent gewerkt op het vmbo. Nu is hij fulltime beiaardier en een echte ambassadeur voor zijn speciale, en toch redelijk onbekende beroep. Hij vertelt vol passie over het beiaardschap, de geschiedenis van de kerktoren en natuurlijk de magie van het spelen op de klokken. Het daadwerkelijk spelen van een muziekstuk is eigenlijk pas het laatste deel van zijn werk. De meeste tijd gaat in de voorbereidingen zitten. Daarnaast zorgt Wim voor de automatisch afgespeelde muziekstukken die ieder kwartier te horen zijn, vanuit de 51 bronzen kerkklokken in Nijkerk.
